Przed niemieckim wymiarem sprawiedliwości – konkretnie przed sądem w Detmold w zachodniej części kraju – rozpoczął się spóźniony o wiele lat proces byłego strażnika niemieckiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau. 94-letni esesman Reinhold Hanning jest oskarżony „o pomocnictwo w zamordowaniu co najmniej 170 tys. osób!”.
Zdaniem prokuratury zdawał on sobie sprawę z funkcjonowania zbrodniczego systemu, który dla tysięcy więźniów oznaczał śmierć w komorze gazowej. Oskarżyciele uważają, że Hanning znał wszystkie metody mordowania osadzonych w obozie Auschwitz-Birkenau. Uczestniczył też w selekcjonowaniu więźniów. Mężczyzna przyznał się do służby w KL Auschwitz, ale zaprzecza jakoby brał udział w mordowaniu osadzonych. Wiceprzewodniczący Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego/Auschwitz Christoph Heubner powiedział PAP, że proces jest podjętą przez niemiecki wymiar sprawiedliwości „spóźnioną próbą rozliczenia się ze zbrodniami” i ma przede wszystkim znaczenie dla żyjących jeszcze ofiar esesmana.
Warto odnieść ten proces do sytuacji wielu wciąż żyjących komunistycznych zbrodniarzy – ubeków, esbeków, członków stalinowskiego wymiaru sprawiedliwości. Jakże często pojawiał się w dyskusji publicznej na temat ich osądzenia argument – to starsi, schorowani ludzie, zostawmy ich w spokoju. Tylko czy oni mieli tyle litości jako oprawcy? Pytanie retoryczne. W imię czego polskie państwo ma im dziś fundować spokojną starość? Proces 94-letniego esesmana dowodzi, że można i należy – dla publicznego napiętnowania zbrodni na polskich bohaterach narodowych i symbolicznego ukarania oprawców – powyciągać z nor komunistycznych bandziorów i postawić ich przed sądem! Wierzę, że IPN potrafi odnaleźć te osoby, a polski wymiar sprawiedliwości je skazać. W imię spójnego przekazu historycznego. Jesteśmy to winni zmarłym i żyjącym bojownikom o naszą wolność.
Krzysztof Świątek
fot. By Adrian Grycuk - Praca własna, CC BY-SA 3.0 pl, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=22584393
